Als vervolg op mijn vorige column, waarin een foto stond van het openbaar pissijn in Tielt (en op gevaar af dat de lezer nu denkt: heeft die Hula nu geen leukere onderwerpen om over te schrijven in deze droevige tijden?) : niemand weet blijkbaar waar dit ouderwetse mannentoilet te vinden is. Maar dat is ook geen wonder: het situeert zich vlak naast het momenteel leegstaande klooster van de Arme Klaren, in de doodlopende Blekerijstraat (vlak naast de spoorwegsite, voorbij het Tieltse station dus). Daar passeert momenteel geen kat meer, want de oude kloostergebouwen staan helemaal te verkommeren en worden straks afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk.
Dat maakt deze plaats echter zo symbolisch voor mij: deze verborgen plek moet zowat de enige plaats zijn waar je in Tielt-stad in het openbaar nog je plas kan kwijtraken, als man dan toch. Wij heren der schepping kunnen daarvoor ook altijd tegen een ietwat afgelegen boom of struik terecht. Voor de dames echter: daar moet ik geen tekeningetje bij maken hé? Zo waren wij onlangs (coronaproof) met 2 koppels aan het wandelen op de zeedijk in Wenduine, en nadat wij een take away pizza hadden besteld vroegen de dames beleefd of ze in het restaurant eens pipi mochten doen. De uitbater was echter onverbiddelijk: wettelijk verboden, en Sheriff Decaluwé ziet en hoort u overal!
Dan maar op zoek naar een openbaar toilet of een Rode Kruispost aan het strand. Helaas: alles potdicht, afgesloten en helemaal toe! Oplossing: een ferme wandeling tot ver in naar de duinen (maar gezien de snijdende Oostenwind… ik moet daar weeral dat tekeningske niet bij maken hé?).
Ook in het Tieltse stadscentrum stelt zich dus datzelfde probleem: geen openbare toiletten te bespeuren! Gelukkig kunnen winkelende dames altijd terecht in het Stadhuis… maar dat is soms ook gesloten (bvb op vrijdagnamiddag). Tip : in het Patersbos is nog wat groen te vinden, maar daarin verschuilen zich vaak asielzoekers en druggebruikers (volgens sommigen op de sociale media toch). Wat kan het leven toch lastig zijn.
Voor wie aan één van de vele steegjes- en andere winterwandelingen meedoet is er ook wel openbaar groen voor de dringende behoefte onderweg. En afgelopen zomer kon je ook in het toilet van de Poelbergsite terecht. Maar nu de koude winden Tielts’ mooiste plekje komen geselen is ook die deur … potdicht, gesloten en toe! Gelukkig heeft het stadsbestuur grootse plannen voor het verder ontwikkelen van het gewezen Poelbergklooster en de mooie omgeving errond, maar daarover later meer. (Hula)