Deze regels zijn geschreven tijdens het weekend waarin de zon eindelijk nog eens een dag lang overmoedig stond te blinken in een stralend blauwe lucht, en waarin we voor het eerst een beetje lentekriebels konden voelen. Dat was ideaal om tegengewicht te bieden aan alle ellendige berichtgeving over Corona, de oorlog in Oekraïne, de torenhoge energieprijzen, enz.
De levensfilosofie van mijn goede moeder zaliger was: in het leven zijn er zowel plusjes als minnetjes, en de minnetjes zijn overal heel talrijk aanwezig. Maar ’t is met de plusjes dat we moeten voortdoen, en die zijn er gelukkig ook … en altijd weer moeten we er in alle mogelijke situaties het beste van trachten te maken. In mijn jonge jaren vertaalde ik dat als: “Niet zagen, niet klagen … maar pinten vragen!”
Daaraan moest ik denken toen ik onlangs na een donkere, zwaarmoedige film over een baby met een schapenkop binnenstapte in de foyer van CC Gildhof. Na een sombere periode waarin na iedere film- of toneelvoorstelling de deuren potdicht bleven, vond ik het zo tof dat we ein-de-lijk weer eens een lekker streekbiertje konden bestellen in de chique cafétaria van ons cultureel centrum. Niets beter om eens van gedachten te wisselen over de inhoud van de film en zo al die moeilijke scenes door te spoelen. Ondertussen konden we eens bewonderend kijken naar een expo van enkele mooie schilderijen, waaronder enkele van Grietje Goossens - blijkbaar heeft deze Tieltse schepen méér dan alleen maar politiek talent!
Het heeft er even naar uit gezien dat deze gezellige pleisterplaats voor héél lange tijd gesloten zou blijven, want wie wil in deze barre tijden nog een horeca-etablissement overnemen? Het was daarom echt fijn om achter de gezellige houten toog een bende schoon volk te zien staan, die supersnel en heel vriendelijk de bezoekers bedienden. Allemaal zijn het vrijwilligers die deel uitmaken van KKF&Co, een Tieltse vereniging die geld inzamelt voor het Kinderkankerfonds van UZ Gent. Zij zullen nu tot het einde van het cultuurseizoen de Foyer in het Gildhof uitbaten. Wie nog iets drinkt na een voorstelling, steunt dus de komende maanden dat Kinderkankerfonds. Tegen het volgende culturele seizoen hoopt de stad weer een èchte concessiehouder te vinden. Hopelijk verloopt dat zoals met de gunning vorig jaar van de uitbating van de Poelbergsite (het voormalige klooster), waar met het “Poelverzet” een nieuwe dynamiek op gang lijkt te zullen komen rond Tielts’ beroemde puist. Zo is er op zondag 24 april een uitgebreide Poelbergwandeling gepland, vertrekkende van bij brouwerij De Poes, met uitleg door Tieltse stadsgidsen onderweg. Ik hoorde ook al iets over een theaterwandeling op de Poelberg, straks komt er een verbouwing van de Koortskapel-ruïne, steeds meer mensen ontdekken de Meikebossen, enz enz.
De trouwe lezer weet al langer dan vandaag dat het glooiende landschap rondom onze Stad op de Hoogte voor mij één van de beste plusjes is om tegengas te geven tegen de hedendaagse somberheden, en ik blijf er altijd maar promotie voor maken. Alleen (als vervolg op mijn vorig artikel): geen enkele lezer heeft melding gemaakt van reetjes in de buurt van de Poelberg. (knipoog van Hula).