Deze zomer heeft Hula een beetje rust genomen als column-schrijver, maar nu de herfst in aantocht is wordt het tijd om nog eens in de pen te kruipen. Het is een beetje zoals met het verenigingsleven, dat na een lange periode van inactiviteit ook weer volop uit het dal aan het klauteren is.
Overal zie je terug activiteiten opstarten en ik moet de lezer wel niet vertellen hoeveel deugd dat doet ... al is er hier en daar nog koudwatervrees merkbaar: de ene vereniging of club is rapper dan de andere om de draad van het verleden weer op te pikken. Volgens mij kan je het niemand kwalijk nemen dat de ene al wat minder schrik heeft dan de andere.
Ook met de steden en gemeenten is het zo: sommigen waren er als de kippen bij om evenementen en bijeenkomsten toe te laten, anderen gingen dan weer stevig op de rem staan.
In Tielt was er deze zomer niet zo veel te beleven, tenzij de gekende 'coronaproof' activiteiten zoals wandelingen, fietstochten en expo's. In de deelgemeenten Schuiferskapelle en Kanegem (ook in Dentergem, Ruiselede, enz) waren er onlangs wel leuke kermis-activiteiten, en enkele verenigingen en individuen toonden zich duidelijk bereid om hun nek uit te steken om de mensen toch wat aangepast amusement aan te kunnen bieden.
In mijn geboortedorp Aarsele was er tijdens de augustus-kermis niets te beleven, behalve de aanwezigheid van enkele foorkramen en de heropening van dorpscafé Het Dorpshuis. Het weer zat toen ook niet mee, maar zoals je op de foto hierbij kan zien was het verkeersvrije centrum toch al voldoende om tijdens de schaarse opklaringen de mensen naar buiten te lokken.
In Tielt waren vooral de talrijke terrasjes gans de zomer lang een succes, maar pas onlangs begon het centrum weer ècht te bruisen, nadat het lokale bestuur volop ingezet had om van de septemberse modeloper een eerste evenement te maken waar veel volk welkom was. Hoogtepunt daarbij was het gezamenlijk concert van alle Tieltse muziekverenigingen, waar méér dan 200 muzikanten allen tesamen het beste van zichzelf gaven in de schaduw van de niet meer door regen geteisterde Halletoren. Dat was voor velen een echt kippenvel-moment, en het was mooi om zien hoe alle dirigenten van de diverse Tieltse fanfares, harmonieën en koren allen verenigd stonden op één podium.
Ikzelf heb mijn zomermaanden kunnen opvullen door veel te fietsen en zelfs fietsreizen rond Tielt te begeleiden, en ook door het mee helpen organiseren van een herdenkingszoektocht als herinnering aan het feit dat het straks 50 jaar geleden zal zijn dat 63 mensen het leven lieten in de vliegtuigcrash van Aarsele. Het is tof dat het stadsbestuur nu volop zijn schouders gezet heeft om van die herdenking iets unieks te maken, met tal van activiteiten en op 2 oktober (dag van de ramp) opening van een expo en inhuldiging van het monument van Boudewijn Callewaert, dat sedert kort te pronken staat naast de Aarseelse St Martinuskerk. Daarover nog wat meer in een volgende column van (Hula)