Op de eerste zondag van december viel er sneeuw in Tielt, en toen ben ik even over de markt gewandeld. Zoals je kan zien op de bijgaande foto was die toen zo desolaat als wat: er liep geen kat over straat, en de kerstverlichting was er nog niet.
Wat een verschil met de week nadien, toen in de omgeving van de markt feeërieke kerstlichtjes opdoken. Er hing plots een gezellige sfeer in de centrumstraten, en de krans tentjes van “Ondernemend Tielt” maakten het plaatje compleet.
Ondanks het druilerige weer was de Tieltse kerstmarkt een succes … en dat zal ook het lot zijn van de talrijke andere kerstmarkten en -activiteiten in de regio, denk ik. De mensen hebben immers duidelijk behoefte aan tegengewicht tegenover al dat mottig-grijze weer van tegenwoordig en ook aan al het negativisme dat ons overspoelt op TV en sociale media. Wie nu zijn buik nog niet vol heeft van de oorlogsbeelden uit Gaza en Oekraïne komt duidelijk van een andere planeet. Ook het gemekker over het Tieltse mobiliteitsplan, de fusies en politieke ruzies… laat die in deze kersttijd maar even in het onderste schuif liggen, net als de discussie over zwarte versus roetpieten, vrouwelijke sinten en transgender kerstmannen. Al kan ik het niet laten van toch dit op te merken: tradities zijn er om in ere gehouden te worden, vroeger was het beter, maar vroeger is wel onherroepelijk voorbij! Wie kan er bvb tegen zijn dat er tegenwoordig ook vrouwelijke dekens van Sint Elooi worden verkozen, en dat er in de pers een foto verschijnt van een 40-tal dames die in Kanegem bijeen kwamen om hun eigen Looifeest te vieren, daar waar dat feest in Kanegem (en nog altijd in Aarsele) vroeger enkel voorbehouden was aan de leden van het mannelijk geslacht (zodat ze zonder gezaag in de buurt veel pinten of dreupels kunnen drinken 😊).
Ja, sinten worden nog altijd goed gevierd in onze contreien … ook de vrouwelijke (Sint Cecilia, Sint Barbara), zowel door mannen en vrouwen. Katholieke tradities worden soms van hun inhoud ontdaan, maar ze blijven waardevol. Daaraan moest ik denken toen ik op Allerheiligen een bezoek bracht aan het Tieltse kerkhof, waar het Amuzang-koor aan de ingang van deze dodenakker enkele ontroerende afscheids-liederen ten berde bracht. Dat en de poëzie-teksten (o.a. van Tieltenaar Walter Haesaert) die her en der tussen de graven te lezen vielen waren een klein initiatief, maar met een grote invloed op het gemoed van gevoelige zielen zoals mezelf.
De simpele dingen des levens zijn vaak het mooist en Jezeke werd geboren in een bakske vol met stro. Daarom deze wens voor alle lezers: geniet van de vrede en de vreugde van kerstmis, en prettige eindejaarsfeesten voor straks, vanwege (Hula)