“Eerlijk? Het hangt mij de keel uit”, zucht kapper Filip Corbanie (46) uit Tielt. “We zijn nu al verplicht dicht sinds 2 november. Onze tweede lockdown. We hebben het voelen aankomen, mijn vrouw Els en ik. We hadden het in het snotje: de cijfers gingen echt de verkeerde kant op.”
“Ik denk dat we binnenkort weer open mogen”
Wel heeft Filip nu het gevoel dat die tweede lockdown niet lang meer gaat duren. “Volgens mij gaan ze ons binnenkort lossen”, vermoedt Filip. “Mijn vrouw en ik denken half januari. Waarom? Omdat ze iets gaan moeten doen. De mensen zijn het beu. Klanten én kappers. Ik heb heel veel kappers onder mijn vrienden. In heel België. En uiteraard praten we met elkaar over deze crisis.”
Waarover hebben kappers het dan onder elkaar? “Over de verkeerde berichtgeving, bijvoorbeeld”, klaagt Filip. “Zo is er sprake in de media over kapsalons die nu tegen een wachtlijst van 300 klanten aankijken, of over 3 maanden achterstand. Wacht eens even. Ze hebben altijd gezegd dat ik niet goed kan rekenen en tellen. Maar dat betekent toch maar een grote 4 klanten per dag? Dan werk je gewoon toch wat rapper, toch? Nee, sensatie moet er zijn. Met cijfers de boel opkloppen. En de mensen zenuwachtig maken. Of zeggen dat de kappers verantwoordelijk zouden zijn voor een hoger aantal besmettingen. Wat een onzin.”
“Ik ken collega’s die de handdoek in de ring zullen gooien”
Gelukkig krijgen Filip en zijn vrouw ook veel steunbetuigingen. “Zoveel sympathisanten, dat is niet te doen”, zegt hij. “Onder hen ook veel collega’s, trouwens. In deze tijden ontdek je wie echt wel met je begaan is en wie het niet veel kan schelen. Ik weet ook wie het nu super lastig heeft. Ik ken collega’s van buiten Tielt die de handdoek in de ring zullen gooien, die straks niet meer zullen opstarten. Niet alleen kappers hebben het zwaar, trouwens. Ook mensen uit de kledingsector hebben het zeker niet onder de markt.”
Tijdens ons telefoongesprek wordt er verscheidene keren aangebeld. Ook de andere telefoon rinkelt een paar keer. “Mensen die een afspraak willen maken”, denkt Filip. “Maar ik ga niet knippen. En ik heb het niet gedaan. Zelfs het haar van mijn vader heb ik niet meer geknipt. Of dat mijn vrouw. Ik knip bewust niet. Ik vind het niet eerlijk ten opzichte van mijn klanten: wie zou je dan wel knippen en wie niet? En het is niet eerlijk tegenover je collega’s. Ik ben ervan overtuigd dat, mocht je het wel doen, je het deksel ooit weer in je gezicht zal krijgen.”
“Veel geklik waar niets van klopt”
“Ja, ik ken collega’s die wel knippen”, merkt Filip op. “Ik krijg ook veel telefoons met meldingen dat iemand met de gordijnen toe aan het werken is. Maar er is ook veel geklik waar niets van klopt. Een collega die zogezegd aan het knippen was, was in werkelijkheid zijn salon aan het herschilderen. Er is een heksenjacht aan de gang. Ik heb ook telefoons gekregen over een collega die aan het werk zou zijn, terwijl die laatste zelf ook al gebeld had met zo’n verhaal.”
Filip begrijpt wel waar het vandaan komt. “Iedere kapper vreest om klanten te verliezen”, zegt hij. “Ik zie ook wel dat er effectief kappers aan de slag zijn. Hoe? Kijk maar eens rond. Ik haal er de perfect geknipte mensen zo uit: ik zie wie door een kapper is geknipt en wie door zijn vrouw.”
“Bang voor Britse variant van het virus”
Al vermoedt Filip dat de verplichte sluiting voor kappers misschien binnenkort wordt opgeheven, hij maakt zich zorgen over een mogelijke derde golf. “Ik ben bang dat die Britse variant van het virus hier binnenkort ook wild om zich heen zal slaan”, vreest hij. “Dan zijn we tegen Pasen weer dicht.”
“Weet je, de voorbije tijd moesten we tijdens de voor kappers meest interessante periodes sluiten. Neem nu januari. Dat is de maand waarin ouders hun kinderen al eens willen laten knippen, om eens iets uit te proberen voor tegen dat de communies eraan komen. En voor de foto’s, natuurlijk. En daarna zijn het de huwelijken. Hoeveel koppels willen niet graag trouwen in april, mei? Dan is het al mooi weer. Daarom komen ze nu al graag eens langs. Om eens te zien wat een kapsel geeft. Die knipbeurten verliezen we nu ook. Vervolgens komt de vakantieperiode en vanaf november beginnen mensen te rekenen en te tellen voor de perfecte kleuring voor oudejaar. Dat valt allemaal weg. De mooiste periodes van het jaar zullen we hebben stilgelegen.”
“Iedereen zal nieuwe reglementeringen straks vanzelfsprekend vinden”
Filip vergelijkt de huidige crisistoestand met de tijd van de Tweede Wereldoorlog. “Ik heb die natuurlijk zelf niet meegemaakt. Maar ik heb er mijn vader over horen spreken. En zijn klanten.”
Hij denkt dat het leven na de coronacrisis er toch wel anders zal uitzien. “Er komen nieuwe reglementeringen en regelingen die iedereen binnen enkele jaren heel vanzelfsprekend zal vinden”, aldus Filip. “Neem nu de afspraken. In ziekenhuizen zal er vooral op afspraak worden gewerkt. Ook in onze sector. En uiteindelijk kan ik mij daar wel vinden: het is beter, gezelliger, het zorgt voor minder stress. Ook voor de heropstart straks zal dat al zo zijn. We zullen enkel nog op afspraak werken.
Filip zet nu alle hoop op de vaccins. Het vaccineren mag voor hem nog veel sneller gaan. “Ik ga akkoord met het feit dat eerst de kwetsbare mensen moeten worden gevaccineerd”, zegt hij. “En daarna ook de essentiële beroepen. Maar alsjeblieft, wacht niet te lang met de contactberoepen.”